Passend onderwijs passé!
Afgelopen jaren is gewerkt aan de invoering van passend onderwijs. Wat dat is?
In Jip-en-Janneke taal: je zet de kinderen met niet al te grote problemen gewoon bij de anderen in de klas. Deze probleemkinderen brengen wat extra geld mee in een zg. ‘rugzakje’ en dan geeft je als school wat extra begeleiding. Dan hoort zo’n kind er dus gewoon bij! Probleem opgelost, toch?
Nou, nee dus!
Deze kinderen vragen zoveel extra’s van de school en de leerkracht dat dit alles ten koste gaat van de overige leerlingen. Ook worden probleemkinderen met gedragsproblemen niet door de klas opgenomen en aangepast, integendeel: het blijven als regel stoorzenders en zetten de klas op stelten! Het tegenovergestelde van wat de bedenkers hadden bedacht. Slecht idee dus?!
Ja was eigenlijk al vóór de start, in de ‘bedenkfase’ een slecht idee!
Ook uit de berichten sinds de invoering blijkt zonneklaar: het is gewoon een SLECHT IDEE! Het concept DEUGT NIET! Passend onderwijs is gebaseerd op een politiek tekentafel model dat met de beste bedoelingen wordt ‘uitgerold’ over het onderwijs en waar meer nadelen dan voordelen aan vastzitten. En wel voor ALLE betrokkenen: de kinderen op de eerste plaats, maar ook de leerkrachten (worden er stapelgek van) en de school: slechte resultaten!
Hoe komt dat nou toch? Het was goed bedoeld, toch? Alle leerlingen op basis van inclusiviteit op dezelfde school, bij elkaar in dezelfde groep en klas. Allemaal gelijk, of tenminste ‘gelijkwaardig’, dat was het idee.
Wat is ‘Passend onderwijs’ (PO) dan precies?
Passend onderwijs betekent dat in principe ALLE leerlingen naar dezelfde school gaan. Dus ook de kinderen met (hou je vast): lichamelijke handicaps, leer- en gedragsproblemen, psychische stoornissen, leerlingen die Leerweg Ondersteunend Onderwijs: LWOO (wie verzint er nu weer zoiets?) nodig hebben enzovoort, enzovoort. De adepten van PO willen maatwerk voor ELKE leerling!
Op de website www.passendonderwijs.nl staat de volgende beschrijving:
‘Alle kinderen verdienen een zo passend mogelijke plek in het onderwijs. Onderwijs dat leerlingen uitdaagt, dat uitgaat van hun mogelijkheden en rekening houdt met hun beperking. Kinderen gaan, als het kan, naar het regulier onderwijs. Zo worden ze zo goed mogelijk voorbereid op een vervolgopleiding en op een plek in de samenleving. Het speciaal onderwijs blijft bestaan voor kinderen die daar het best op hun plek zijn.’
En in een toelichting:
‘Passend onderwijs legt een zorgplicht bij scholen. Dat betekent dat zij ervoor verantwoordelijk zijn om alle leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben een goede onderwijsplek te bieden. Daarvoor werken reguliere en speciale scholen samen in regionale samenwerkingsverbanden.’
Het passend onderwijs is behoorlijk idealistisch qua opzet. Het is een idee van mensen met de beste bedoelingen die de achterstanden van leerlingen van kansarm in kansrijk willen omvormen. Echter zonder zich goed rekenschap te geven van de haalbaarheid van dit ideaal en van de realiseerbaarheid door het onderwijs zelf. De gedachte is: je gooit er gewoon een (rug)zak geld tegenaan en dan komt het wel goed! Geen enkele onderbouwing van deze aanpak werd geleverd.
Er is géén wetenschappelijk onderzoek beschikbaar waaruit blijkt dat deze onderwijsfilosofie goede leerresultaten oplevert. Nu is er dan ook stevige kritiek op deze onderwijsvernieuwing door deskundigen die stellen dat grootschalige onderwijsvernieuwingen evidence-based dienen te zijn.
Idealisten aan het roer dus, dan krijg je dit: men wil minder bureaucratie, de goede docenten voor de klas en geen thuiszitters. In 2014 is gestart met de invoering en de resultaten tot dusver zijn op zijn minst twijfelachtig. Althans volgens de officiële kanalen.
Belangrijkste conclusies:
- De doelstellingen zijn niet gehaald: nog steeds duizenden thuiszitters, nog steeds uitval naar speciaal onderwijs, nog steeds geen goede behandelplannen voor moeilijke leerlingen;
- Docent wordt overvraagd: docenten zijn (1) onvoldoende geschoold: eigenlijk moet je orthopedagoog zijn om dit soort op- en begeleidingsprogramma’s te kunnen opstellen en uitvoeren. Docenten hebben ook (2) onvoldoende tijd om de begeleiding van de leerlingen goed uit te kunnen voeren, nog even los van alle rompslomp die erbij komt kijken aan administratief gedoe.
- De leerling is uiteindelijk de dupe. Deze wordt niet alleen matig begeleid op basis van een matig plan, maar het kind leert zo ook niet om op basis van reflectie en inschatten zelfstandig te leren. Integendeel: dit soort adaptaties moeten overgedragen worden naar volgende scholen, naar het vervolgonderwijs en uiteindelijk naar zowel toekomstige werk- als privéomgevingen. Het levert gehospitaliseerde kids op!
Hoe weet ik dat nou?
Op basis van kennis via allerlei studies, (zie: https://innovistra.nl/over/ ) gecombineerd met tien jaar ervaring als praktijk-, vaktheorie- en muziek-leerkracht op een school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen (ZMOK), verbonden aan een z.g. vakinternaat. De helft van de kinderen kwam van de kinderrechter, de andere helft van de kinderbescherming. Klassengrootte maximaal 12 leerlingen. Veel gedragsproblemen, leerproblemen. Ook veel medicijngebruik. En vele, vele mislukkingen per kind reeds achter de rug.
Voor deze kinderen moest ik zowel individuele leerplannen maken en uitvoeren, maar ook socialiseringsplannen daarbij maken zodat deze kinderen zowel vakmens werden alsook weer terug konden in een ‘normale’ sociale omgeving. Een andere keer meer hierover…
Mijn resultaten met en bij deze kinderen?
Grofweg kwam 1/3 goed terecht! Dus slechts één van de drie werd vakmens, kreeg een baan en ging voor ‘huisje boompje beestje’.
Dan was er 1/3 van de leerlingen die een terugval kreeg in het oude milieu en dito gedrag. Ging daarna vaak van kwaad tot erger, inclusief criminaliteit.
En tenslotte was en ook nog zo’n 1/3 deel van de groep die voortijdig aan zijn einde kwam: ongeluk, zelfdoding, overdosis etc. etc.
En deze doelgroep willen de idealisten van passend onderwijs bij de reguliere kinderen in het normale onderwijs stoppen? Dom, dom, dom!! Ja eigenlijk onverantwoord is deze aanpak. Gedoemd om te mislukken!
Voor deze groep geldt nu meer dan ooit:
Beter een normale leerling in het speciaal onderwijs dan een speciale leerling in het normale onderwijs. Dit laatste is opgetekend uit de mond van de doelgroep en hun ouders…..
Wat mij betreft is dus: Passend onderwijs passé!
Geplaatst 20 juni’18